සිද්ධාර්ථ යන්න ගියා
යශෝධරා
ආයෙත් එන්න ගියත්
ඒ සිද්ධාර්ථ නෙවේ!
නිල් දෑස් අගින් කදුලු වැටුණෙ
නුඹෙ විතරක් නෙවේ!
බුදු නොවෙන සිද්ධාර්ථලා
යන්න යනවා
හැමදාම...
හිරිවැටිලා කොයිතරම් කාලයක්
උන්නද යශෝධරා?
හිරිවැටිලා කොයිතරම් කාලයක්
අපි ඉන්නද යශෝධරා?
විසල් මාළිගාව පුරා
මතක අරන්
කොයිතරම් ඔහේ ඇවිද්දද
යශෝධරා...
පියා විදා පියාඹන්න
තටු තිබුනට
ඔහේ ඇරෙන්න
සිද්ධාර්ථ කරා පියාඹන්න
අපට බෑ නේද යශෝධරා....
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteකිලිපොලා සැලී යමින් නොහිම් සීතලේ
ReplyDeleteතුරුළු වෙමි දෙනෙත් පියා ඔබගෙ උනුසුමේ..
ජීවිතය ඉතින් අපේ.. සිහිනයක් නොවේ...
හෙට උදේම අවදි වී යායුතුව තිබේ........
"අඬන්නට එපා නන්දා මේක ජීවිතේ
ReplyDeleteඉතින් වෙලඳාමකට
යන්ට යමි සිංහලේ... "
sthoothi... :)
ReplyDelete