හද බිතම පහුරු ගා
ආයෙ ආයෙමත්
කියද්දී
මට ඇවැසි
නුඹමයි කියා...
අසරණ ප්රේමය
ගිනිඅරන්
වියලි දෙතොල්
මුසපත් කලා...
දරදඩු දෑතට මැදිවී
ඉන්නට හිතුවත්
මියෙන තුරා
රැයකට පසු
ඉන්නට හිතුවත්
මියෙන තුරා
රැයකට පසු
උදයක් එනවා
අපි අපේ නොවේ කියා...
No comments:
Post a Comment