පමා වීම....

මග බලා සිටි තෙදිනක් අවසන
කීරි ගැහුණ හිත 
වත්තම් කරගෙන
දුවගෙන දුවගෙන ආවත්
සවසක

   මං
පමා වෙලා තිබුණා...

   නුඹෙ හිත
හඩා වැටී තිබුණා....

ඉතිං ස්තුති එපා
කල්පයක් යනතුරු

   මට
හඩාවැටෙන්නට හිතුණා...

දේදුනු යට වැහිබිංදු අමතකයි..... සිපගන්න 2

 හිත පිරෙන්න ආදරේ කරන්න අසුන්... එක හිතකින්... එක තැනක නැවතිලා...හිත රිද්දන්න නෙවෙයි...හිත සැනසෙන්න ආදරේ කරන්න...

ගැහැණියෙක්ගේ පරාසය පුලුල්..පිරිමියෙක්ට ඒ පරාසයේ කිමිදෙන්න අමාරුයි කියලා ඔයාම නේද කිව්වේ....
එහෙම කියලා ඒ පරාසය පුරවන්න ටිකක්වත් උත්සහයක් ගන්නේ නැහැ නේද ඔයා...

ගැහැණු පැතිරෙනවා... ගැහැණු වෙනස්වෙනවා.. හුළග වගේ හැමතැනම පීරනවා... මල් වගේ හැමවෙලේම සැලෙනවා... එත් ඒ හැම දෙයක්ම අහස පොළව වගේ ගැඹුරකින් ඉවසන්න ඔයාට අහසක් පොළවක් මහ සයුරක් වෙන්න බැරිද අසුන් ?

මම ඔයාව දන්නේ නැහැ..ඒ නිසා ප්‍රශ්න අහනවා..ඉතිං ඔයාට ඒ ප්‍රශ්න වලට කෙන්ති යන්නේ ඇයි... මාව පරවුණු මලක් වගේ කඩලා විසී කරන්නේ ඇයි...
ඔයාටත් දුක හිතෙනවා ඇති..ඉතිං ඇයි ඇස් අග මතුවෙන කදුලක් ඇගිල්ලෙන් පිහදානවා වගේ මාව අයින් කරන්නේ... ඇයි ඒ කදුලට ඔයාගේ කොපුල් දිගේ වේලෙන්න ඇරලා හැමදේම විසදන්න බැරි...

ආදරේ කියන්නේ සංකල්පයක් කියන එකට මං විරුද්ධයි.. ආදරේ කියන්නේ කරන්න ඕන දෙයක් අසුන්...

තුරු...

හැර ගියාම සුවද මලුත්
පෙම් අතුවල නටුව අගින්
අවකාශය පීරා ගොස්
තිරස් පිටක ආගන්තුක
වැව් ඉවරක
ඇතිරී වැටී
සුසුම් පොදක සලිත වෙවී....

දුක දකිනා තුරුපත් කුපිතව සිලි සිලි ගා
නටු හා ගැටෙමින්...
කම්පිත නටුව ද කහ වී
ටික දිනකින් මල මල මතටම
ගිලිහී ගොස්....
තුරු පාමුල
සමරයි අවසානය මියැදිදී...

එකග නැතිව තුරු හා පත්
යහලු මලට නට්ට ගැනම
තුරු හා උද්ඝෝෂණයෙ යෙදී
කාලෙකදී වියලා ගොස්
ඒ තුරු පාමුලටම
වැටි වියැකී....
දුර්වල නෑ තුරු එහෙමයි
තම කාලය අකුරටමයි
තව තව මල් නටු හා පත්
සමගින් කාලය හා ගමනේ යෙදී...