මහා දවාලක වළා ගෙත්තම් කල අහසක්
චුම්බනය කොට දෙනෙත්
වෙරළ හැර යන රළ සමග
ගෙනයන්නට තතනයි මතකය කලෙක
රාත්‍රිය නිදි වරා ඇමුණු තරු තැන තැන
වසගයට ගෙන මගේ නින්ද
නිවී දිලෙන මොහොතක අවකාශයක්
පැහැරගෙන කඩා වැටුණු මා තරුව
ගැහැණියක් අත මධු බදුනක්
මුහුදක් මත ගිනියම් තරුවක්
අවකාශයක් මත මහා සුළගක්
ප්‍රේමයක් මත මහා මිනිසෙක්
කුවේණිය මට මතක් විණි
මධු බදුන් නා සැරසුණි
තොවිල් බෙර දවුල් බෙර වැයුණි
යකින්නියකට අණ ලැබිණි
මේ තරු උගුල්ලා ඇත්ත දැනගන්නට
මේ වළා ගුලිකර අහස අල්ලන්නට
